INNA

(-ta, -tr), v.

1) to perform (i. Íþrótt); hafði hann þá af hendi innt alla sætt sína, he had then fulfilled all the terms of his atonement;

2) to pay, discharge (i. gjald af hendi); hvat áttu mér illt at i., what evil hast thou to repay me?

3) to relate, tell (i. sín vandræði); innti orðstafi at eldi ljósum, she read out the letters by the light of the fire;

4) i. til e-s, to allude to, mention, speak of (þá skatta, sem nú mun ek til i.); i. upp, to sum up, expound (i. upp allan málavöxt);

5) refl., innast til um e-t, to discuss; inntust þeir til um kaupakosti, they discussed the bargain; innast orð við, to exchange words.

* * *

t, to do, perform; inna íþrótt, Edda 31; inna skýrslu, Ld. 60; freista ef hann megi þessa dagleið upp inna, Str. 51; er hann útlagr ef hann innir eigi máldaga, Grág. ii. 267; hafði hann þá af hendi innt alla sætt sína, Nj. 281; öll lögmælt skil af hendi inna, 232; inna af hendi suðrgöngu, Fms. vi. 36.

2. to pay, discharge; inna fúlgu, Grág. i. 154; inna tíund af hendi, Grág.; inna gjald af hendi, K. Þ. K. 152; inna kirkjunni fé sitt, id.; inna e-m kostnað sinn, Js.; hvat áttu mér íllt at inna, what evil hast thou to repay me? what evil have I done thee? Fas. ii. 204: hence the mod. phrase, eiga e-m gott (íllt) upp að unna, to have an account of good (evil) against one.

II. to relate, tell; inna sín vandræði, Fms. viii. 154; tekr Kolbera at líta á rúnarnar, ok innti stafina, and told, read the Runes, Fas. i. 211; er hann hafði þetta mælt ok innt allan veg þenna, Hkr. ii. 206; minnisk á ok innir vandlega, Bs. i. 198; innti hann ok þat, hversu …, Fms. vii. 101; hann innti svá eiðstafinn, vi. 53; inna spurning, to answer a question, Sks. 686; eru mörg hans verk góð at inna, Fms. x. 409.

2. with prep.; inna e-t til, to hint at, allude to, mention; en er þú innir til þessa, as thou alludest to it, Valla L. 209; þá skatta sem nú mon ek til inna, Fms. xi. 21; konungr innti til (the king replied), hví kvattu svá at? v. 318: to utter, say, þá innti Sigurðr konungr til þess, at hann vildi ekki …, vii. 140; þá innti Antenor til þess fyrst, hverja …, Bret. 80; þú skalt fyrst inna til máldaga við Svein, thou shall first remind Sweyn of the agreement, Fb. ii. 8; litlu síðar inntu þeir til við Ketil, Nj. 139; nú innir konungr til um heitstrengingar þeirra, Fms. xi. 113: inna upp (to expound, sum up) allan málavöxt, Eg. 473; má ek þat eigi nú upp inna í skömmu máli, Fms. xi. 89.

III. reflex., recipr.; inntusk þeir til um kaupa-kosti, they discussed the bargain, Ld. 322; við skulum innask þá til nokkut áðr um þat mál, Fms. vi. 205: mun þá ok samþykki okkat vera mest, at vit innimst lítt til um þann hlut landa, Orkn. 88; við skulum enn innask orð við áðr, exchange words, Fms. xi. 29.